Maria Bednarek urodzona na Rzeszowszczyźnie. Mieszka w Warszawie. Z zawodu pedagog i animator kultury (obecnie na emeryturze). Aktualnie pełni funkcję sekretarza Zarządu Warszawskiego Stowarzyszenia Twórców Kultury. Wydała cztery autorskie tomiki poezji: Przekora, Tylko usiąść i śpiewać, Rozczesana ziemia, Piórka na wietrze, oraz dwie książki wspomnieniowe: Dziewczęta ze Starej Drogi, Jestem z Zamojszczyzny. Uprawia poezję śpiewaną. Część piosenek utrwaliła na płycie p.t. Pestka. Nagrodzona przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznaką honorową: Zasłużony dla Kultury Polskiej, oraz Brązowym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
Kontakt: maria@bednarek.org
Wiersze PANTUMY
PANTUM – malajska forma wiersza, zbudowana ze strof cztero wersowych rymowanych lub nie (z układem rymów abab lub abba). Każda 2 i 4 linijka jednej strofy powtarza się jako linijka 1 i 3 następnej. Wiersz można zakończyć urywając go po kolejnej zwrotce, albo przez powrót do linijki 1 i 3.
Wiersze:
Przytulam suknię
Eurosierotom
Przytulam suknię, która została
żeby zapełnić tę wielką pustkę
wylewam żale zanim nie usnę
mamo nie wracasz, a wrócić miałaś
żeby zapełnić tę wielką pustkę
trwonię pieniądze, które przysłałaś
mamo nie wracasz, a wrócić miałaś
żadnej czułości z tego nie uszczknę
trwonię pieniądze, które przysłałaś
pewnie z tęsknoty niedługo uschnę
żadnej czułości z tego nie uszczknę
mamo i tato, gdybym was miała…
pewnie z tęsknoty niebawem uschnę
Od was bym dobre rady dostała
mamo i tato, gdybym was miała…
Ja tutaj bez was szczęścia nie musnę
od was bym dobre rady dostała
wylewam żale zanim nie usnę
ja tutaj bez was szczęścia nie musnę
przytulam suknię, która została
Maria Bednarek
Z miłości źródeł
Spieszmy zaczerpnąć z miłości źródeł
zanieśmy cierpiącym swoje pocieszenie
gorycz bliźniego da nam wzmocnienie
wciąż wystawiani jesteśmy na próbę
zanieśmy cierpiącym swoje pocieszenie
łatwiej im będzie przełknąć tę grudę
wciąż wystawiani jesteśmy na próbę
niech Pokój przez chwilę utuli ziemię
łatwiej im będzie przełknąć tę grudę
Pokój przez chwilę utuli ziemię
gdy poniesiemy ich ciężkie brzemię
nadzieję ożywi, odsunie złudę
Pokój przez chwilę utuli ziemię
wyjdzie na szczęście, a nie na zgubę
nadzieję ożywi, odsunie złudę
radość zagości, spadną kamienie
wyjdzie na szczęście, a nie na zgubę
gorycz bliźniego da nam wzmocnienie
radość zagości, spadną kamienie
spieszmy zaczerpnąć z miłości źródeł
Maria Bednarek
Komentarze
Prześlij komentarz